Gelişen dünyada ilerleyen teknolojiler falanlar filanlar diyoruz da arkadaş yok mu bir babayiğit, hayatta yaşadığımız ama aslında asla yaşamak istemediğimiz şu absürt anları evrenden ve hafızalardan silip süpürse! Utanç verici bir durum mu yaşadık mesela. Zaman akışında 'dur' butonuna basıp anında kurtuluversek. Ya da silemiyor muyuz, en azından anında unuttursak ne olurdu sanki aah ah!
Hey gidi yerin dibi hey, öyle arada uğrardım sana ama artık tüm gerçekliğinle tanıyorum seni(!) Hiç rahat değilmişsin, içimiz içimizi yiyormuş meğer seninleyken. Keşke o yerin dibinden hiç çıkmasaydım. Hatta hayattan da silinebilirdim bence yani zaten olmaması gereken durumlarda Everest' e ulaşmış durumdayım artık.
Ay insanın bir de gülesi geliyor yahu. Ama böyle pis bir gülme; sinsice yaklaşan, bastırılamayan ve devam ettirildikçe sinir bozanından... Fakat ilginçtir aynı anda gelen ağlama da cabası a dostlar; 'vay başıma gelenler' tadında, hüzün- eziklik- keder barındıranından... Yazarken yeniden düşünmek zorunda kaldım şimdi, yeniden yerin dibinde iki tur attım.
'Ne olacak?' E ne olsun daha, olan olduu yaşanan yaşandıı. Geriye alabiliyor musun, hayır. Unutabiliyor musun, hayır. Boşverebiliyor musun, -mış gibi yapıyorum(yapamadı). Al sana çok ızdıraplı kendinle baş başa kalmalı dakikalar. Kullan kullan bitmez(!)
İşin kötü yanı da ne biliyor musunuz? Olayın neredeyse her gün iletişim halinde olan şahıslar tarafından yaşanması. Yani muhtemel gidişat şöyle:
O: Günaydın
(iç ses: bu şey değil miydi ya geçen gün şey olan da yerin dibine geçen...)
Ben: Günaydın
(iç ses: hatırladı, ayy vallahi hatırladı. birşey olsun mesela fırtına kopsun unutalım, evet harika fikir. bakıyor mu hala yaa!)
Gidip kendime bir kahve yapsam iyi olacak. Ya da şu camdan mı atlasam... 😐
Ama ama ama... Ama bu kadar merakta bırakılmaz ki! Tabii ki çok üzüldüm ama bir yandan da merak ettim. Sonuçta senin yerin dibi dediğin şey benim günlük rutinim olabilir. Şaka yapmıyorum. O kadar şapşal bir insan olabiliyorum ki, bazen kendimi fıkra gibi hissediyorum. İnsan olarak doğmasaydım kesin fıkra olurdum!
YanıtlaSilAnlatsana şef, lütfeeeeeeen. Ne oldu, çok merak ettim! :D
Söz, gülmeyeceğim. :)
Hihihi Roroo! Güldürdün beni :D Yok yok, bu defa sanırım şapşallığın en büyüğünü yaptım istemeden de olsa. Böyle düşündükçe kaçasım geliyor, bir yandan biraz komik ama diğer yandan vahim :D :(
SilBirileri zamanı geri falan alsa ne iyi olurdu değil mi..
Çok güzel ifade etmişsiniz. (:
YanıtlaSilSanırım insanlığımızın bir özelliği bu. Zaman zaman hatalar yapabiliyoruz ve yerin dibine girip orada kalmak istiyoruz. Ve Maalesef bazen de bunlar hayatımızı etkileyebiliyor.
Geçen gün, tam da böyle şeyleri kafaya takmamayı, geride bırakabilmeyi anlatmaya çalıştığım bir yazı yazmıştım. Okumak isterseniz:
https://iyiolsun.blogspot.com.tr/2017/11/gecmisi-geride-brakmak.html
Geriye dönüp kötü olayı değiştiremeyeceğimize göre; takmamak lazım (: En azından kafamıza takmamayı denemek lazım.
Hemmen bakıyorum yazınıza :)
SilTakmamak lazım bence de ama öyle zor ki. Belki olayın sıcaklığından kaynaklanıyor diyeceğim ama yok, pek unutabileceğimi sanmıyorum aslında.. Hayatın cilvesi işte. :)
Hay Allah neyse yaaa her ne yapmışsın zamanla unutulur, zaman neleri unutturmuyor insanlara. Üzülme, takma kafanı, geçmiş olsun. :)))
YanıtlaSilTeşekkür ederim Müjde Ablam, sanırım ilk defa zamanın çabuk unutturmasını dileyeceğim.. :))
SilBazen olur ya öyle :) Abartma çık yerin dibinden :)
YanıtlaSilHihihi, umarım en kısa zamanda.. :))
SilAmaaan neye göre kime göre...olur öyle sittir et ;)
YanıtlaSilNormalde öyle de. Bu defa biraz ipin ucu kaçtı gibi :)
Silbazen istemden oluyor böyle durumlar insanlık hali sıkma canını bu kadar unutulur zamanla merak ettme güzel bak kendine sevgiler canım benim :)
YanıtlaSilEvet, insanlık hali demekten başka çare yok sanırım.. Teşekkür ediyorumm sevgiler benden ;)
SilAy catladim bak yaa bide ne olduğunu yazsaydin 😀 yazılarını ayri bir empati duyuyorum sef sekersin seker yerin dibinde bile seker olursun sen 😀kalp kalp kalppppppl
YanıtlaSilKırmızı kar yağarsa yazarım belki :P
SilPeki senin bu güzel yorumunn! Ay şeker mi olurum ne olurum bilemem ama orada olduğum kesin :D
En büyük kalp benden sana tabikii ;))
Amaan bu hızla gelip geçen hayatta unutursun merak etme, unutulur da.Olur öyle şeyler insanız işte:)
YanıtlaSilO da doğru aslında, unutulur tabi.. :)
SilBence en iyi savunma saldırıdır.Başkaları dalga geçmeden sen kendinle dalga geç😂Ama bak bu profesyonel iletişimci tavsiyesi değil 😁istersen ciddiye almayabilirsin,hatta almadan daha iyi olur 😁😂😁
YanıtlaSilTam tersine tamamen katılıyorum, normalde öyle de yaparım kahkahayı da patlatırım. :D Ama bu defa öyle düşmek ya da bir yere çarpmak gibi gülünesi değildi durum. Dalga geçmeye çalıştım ama pek olmadı sanki.. :D
SilBu hayatta en çok birazcık da olsa gamsız olabilmeyi istiyorumm. Dilerim olur bir gün hehehe :')
YanıtlaSilGif'e de bayıldımm. *-*
Sanırım onu ben de dilemeliyim, umarım olur.. ;))
SilBizi öyle bir merakta bıraktın ki!!!
YanıtlaSilBelki ileride güzel bir anı olarak paylaşırsın bizle belli mi olur?
Güzel anılar kategorisine geçiş yaparsa belki paylaşırım, yani bilemedim aslında.. :P
Sil:)) çok hoş anlatmışsınız, bunun en iyi ilacı zaman, bir gün yaşadıklarınıza güleceksiniz, sevgiler:))
YanıtlaSilÇok teşekkür ediyorum, haklısınız. Umarım zaman hızına hız katar bu aralar.. :)
SilSevgiler benden :)
her ne ise o olmuş işte. bak ne dicem, sen düşündüğün için bunu gözünde büyüyor, unut gitsin, senden başka önemseyen olmadığını görcen kii.
YanıtlaSilHaklısın Deep her an her saniye düşünme potansiyeline sahibim, zaman aksa da üzerimden atsam diye bekliyorum vallahi..
SilSenin de zamanın geldiğinde, zuzaylılar gelip seni bulunduğun yerden arkeolojik kazıyla çıkartırlar hiç dert etme yerin dibindeyim diye ^.^ Bizde seninle fosil kardeşliği kurarız böylece ^.^
YanıtlaSilHeyoo, zuzaylılar gelecekse beklerim ben hiç çıkmam :D Alıp da götürsünler madem ikimizi, kardeş kardeş fosil cumhuriyeti de kuralım hihi :))
SilBlog keşif etkinliğinden geliyorum artık takipteyim :)
YanıtlaSilMerhaba hoşgeldiniz :) Ben de hemen uğruyorum, sevgiler..
SilAma ama meraklı melehatım ben. Olmadı böyle. Kursağımda kalan merakımı görebiliyor musun? Tıkandım ben. Bir bardak su alabilir miyim?
YanıtlaSilVallahi ne sen sor ne de ben söyleyeyim. Sular iki olsun!
SilPekala şef, başına ne geldi bilmiyorum ama inan bana, o "yerin dibine girme" olayı her insanın başına gelir. İlk sıralarda en büyük isteğimiz zamanı geriye almak olur, biraz zaman geçince de aslında ne kadar büyüttüğümüzü fark ederiz. Umarım ne kadar büyüttüğünü fark ettiğin an çabuk gelir! ^_^
YanıtlaSilAslında halen düşündüğümde içim ürpermiyor değil.. :P
Sil